Op weg naar Newcastle

Ik weet nu wel wat jetlag betekent. Je interne klok is als het ware compleet ontregelt. Je wordt wakker op momenten waar je normaal slaapt. Gelukkig val ik nu wel weer meteen in slaap. Rond 8 uur word ik vanzelf weer wakker en zie dat we inmiddels weer aangelegd hebben. We zijn in de haven van Newcastle. Ik sta op om te gaan ontbijten. In het restaurant wordt mijn bestelling opgenomen. Een vreemde gewaarwording omdat je gewend bent om langs een buffet te lopen. Zoals ik al eerder vermelde, word ik hier compleet in de watten gelegd. Ik besluit om met de transferbus een bezoek aan de stad te brengen. Ik loop hier een ronde en bezoek onder andere de bijna 200 jaar oude kathedraal. Verder valt me op dat er zeer verschillende bouwstijlen gehanteerd worden. Na een uurtje of 2 houd ik het voor gezien en na snel nieuwe scheergel te hebben gekocht, neem ik de bus terug naar de boot. Alvorens ik naar het zonnedek ga en aan mijn blog ga werken, duik ik eerst de fitness ruimte in voor een workout. Nadat alle gasten weer zijn gearriveerd varen we uit. Uit dank voor het bezoek aan Newcastle wordt het kanon bij het oude fort 3 maal afgevuurd. Het begint behoorlijk te betrekken en de wind zwelt behoorlijk aan. Eenmaal op zee worden de golven iets hoger, maar je merkt het nauwelijks. Zo af en toe een lichte schommeling maar dat is het dan ook. Je weet dan wel zeker dat je op een schip zit. ´s Avonds volgt wederom het diner. Deze keer ontmoet ik een koppel uit Melbourne, Allen en Carol en Fay uit Glasgow. Na een leuk en afwisselend gesprek en wederom goed eten ( nemen we afscheid en ga ik naar het theater waar een bekende Australische komiek Simon Palomares een uur lang een one-man show geeft.

Dinerkeuze: jonge spinazieblaadjes met een yoghurtdressing en stukjes bacon. Avocadesoep (koud geserveerd met stukje gepelde tomaat. Het hoofdgerecht bestaat uit 2 stukjes Lamsrack met verse groenten. Nagerecht was een lekkere Cremè Brulée.