Cooktown gaat aan mijn neus voorbij

17 april 2019 - Cooktown, Australië

Deze ochtend zouden we in Cooktown (genaamd naar James Cook) binnenlopen. Daar echter de haven niet is ingericht voor zo´n groot schip, zouden we met de tenders aan land gaan. Echter door te hoge golven en veel wind, voelt de kapitein zich genoodzaakt om door te varen naar Darwin. Echter een paar uur laten varen we in de andere richting. Een aankondiging van de brug brengt duidelijkheid. Er is een Amerikaanse passagier ziek geworden en men is genoodzaakt hem van boord te halen. Een uurtje laten cirkelt er een helikopter rond het schip en wordt iedereen verzocht de voorste dekken niet te betreden. Iedereen natuurlijk nieuwsgierig hoe dit verloopt. De helikopter kan in elk geval niet op het schip landen en dat maakt de hele operatie gevaarlijk. Een op en neer deinend schip en dan een brancard naar binnen schuiven. We kunnen niet precies zien hoe de operatie verloopt maar na een aantal pogingen is de patiënt en zijn partner aan boord van de helikopter en begint iedereen te klappen op het zonnedek. Tja Amerikanen...Na een kleine aankondiging maken wij in een grote boog rechtsomkeert op weg naar Darwin. Vanmorgen heb ik wel te horen gekregen dat ik van de wachtlijst voor een excursie ben en dat ik mee kan naar de Waterfalls en Termite Mounds in het nationale park van Litchfield. In de namiddag is er een presentatie van Crocodile Mick. Wat schetst mijn verbazing zijn dat die man en vrouw waar ik het eerder over gehad heb. Mick Pitman en zijn vrouw Michaela die terminaal is. Ik kijk mijn ogen uit tijdens de presentatie. Die man gaat samen met zijn partner (niet zijn vrouw) midden in de nacht krokodillen vangen. Op mijn vraag waarom s´s nachts antwoordde hij dat de krokodil door zijn perfecte gezichtsvermogen overdag in het voordeel is. Hij heeft zo´n lamp op zijn voorhoofd en kan daarmee de beesten verblinden. Staande in een bootje gooit hij met kracht een harpoen in de krokodil en daarna begint het gevecht om hem binnen te halen. Al naar gelang de lengte en kracht van zo´n krokodil kan het wel eens tot een uur duren vooraleer zij hem in de boot hebben. De eerste stap nadat de vermoeidheid toeslaat is een touw in een lus om de bovenkaak van het beest gedaan te krijgen. Als dat gelukt is wordt hij hieraan langs de boot naar boven getrokken door een van hun en word dmv een soort ducktape de beide kaken als het ware aan elkaar vastgeplakt. Deze wordt er een aantal keer omheen gedraaid. Als dit gebeurt is, wordt het beest - inmiddels oververmoeid - aan dek gehesen en worden zijn poten eveneens met tape op zijn rug gebonden. Daarmee is het grootste deel van de klus geklaard. Nu moet er aan land nog vastgesteld worden of het een mannetje of wijfje is. Indien het laatste het geval is, wordt ze uit haar positie bevrijd en weer teruggezet om voor voortplanting te kunnen zorgen. Alleen de mannetjes worden daarna gedood en verwerkt. Vandaag volgt hier nog een presentatie van. Op onderstaande link kun je al wat beelden van vangsten bekijken. https://www.crocodilemick.com/

Foto’s