Niet Portland maar 2e dag in Cairns

Na gisteren vroegtijdig in bed te zijn gekropen, wordt ik redelijk op tijd (voor de wekker) wakker. De jetlag is blijkbaar nog niet helemaal uitgewerkt. Na het ontbijt ga ik naar de opstapplaats voor de treinreis naar Kuranda. Deze stad is een toeristisch trekpleister midden in het regenwoud en de reis ernaar toe is al veelbelovend. Met de trein moet er een hoogteverschil van 365 meter worden overwonnen over een lengte van 37 km. Er zijn in vroeger tijden maar liefst 15 tunnels gemaakt die allemaal met de hand zijn uitgegraven. Verder hebben ze nog een aantal bruggen moeten bouwen waarvan een hele bijzondere. Je ziet ze bij de foto´s. Zoals ik al verwacht had is de treinreis spectaculair. Waanzinnig mooie uitzichtpunten. Halverwege maakt de trein een 10-minuten stop om foto´s te kunnen nemen van de Ballon Falls. Eenmaal aangekomen in Kuranda Village merk je al gauw dat ze dit tot een commercieel paradijs voor shoppers hebben omgevormd. Ik loop door de hoofdstraat en kijk links en rechts. Allemaal winkels met "authentieke Australische souvenirs. Enkele galarijen met kunst. Ik laat alles links liggen en wil ergens iets gaan eten.  Uiteindelijk vind ik een zaak waar ze Duitse "Bratwurst" verkopen. Blijken de eigenaren inderdaad uit Keulen te komen. Bratwurst en Bier is mijn lunch. Daarna loop ik langs de rivier naar het pad door het regenwoud. Na een dik uur wandelen rust ik nog even uit waarna ik de Skytrain naar het dal terug neem. Dit is zelfs nog spectaculairder dan de treinreis. Het lijkt op een skilift met gesloten gondels die zover je kunt zien over het regenwoud voeren. Ik heb het geluk dat niemand samen met mij in de gondel stapt en heb dus de hele ruimte voor mij alleen. Er zijn 2 tussenstations waar je even kunt uitstappen om foto´s te nemen. De eerste is aan Ballon Falls, maar dan nu aan de tegenoverliggende kant als vanmorgen met de trein. Tijdens de gondeltocht en aan de tussenstops kijk ik mijn ogen uit. Wat een prachtig gezicht. Kijk zelf maar eens naar de vele foto´s die ik vandaag weer toegevoegd heb.

Na dik een uur kom ik beneden aan en worden we na een halfuurtje opgepikt en terug naar de boot gebracht. Aangekomen eet ik een kleinigheid en na een warme douche komt het moment dat we uitvaren. Het diner in het Waterside restaurant (mijn favoriet omdat ik daar met mensen samen aan tafel kan gaan) gebruik ik samen met  alles amerikanen, 2 ervan zijn sprekers die aan boord hun lezingen geven. Owen vraagt mij wat ik van de Brexit vind en antwoord hem dat de Engelsen hopeloos verdeeld zijn en dat ik denk dat er niets van terecht komt. Op mijn beurt wil ik graag weten of zij denken dat Trump een 2e termijn zal volmaken en merk dat ik een gevoelig punt heb aangesneden. In het hedendaagse Amerika ben je blijkbaar voor of tegen Trump en een tussenweg bestaat niet. Dit betekend onder andere dat de mensen aan mijn tafel veel vrienden verloren hebben, daar ze een keuze moesten maken. Dit hakt er wel in. Na het diner besluit ik de show van een Australische tenor Mark Vincent te gaan bezoeken en geniet daar van. De jongeman is 25 jaar oud en is begonnen bij "Australian got Talent". Na mijn sigaar en een Fiq Manhatten neem ik afscheid van deze prachtige dag.